Donderdag 4 april kwam er een telefoontje van de producer van het EO programma CheckPoint, of DOK 1 of 2 trampoline springers beschikbaar wilde stellen voor opnamen van het populaire kinderprogramma op de zaterdagochtend.
De samenstellers van het programma waren namelijk bezig met een item over de tekenfilmserie Roadrunner, met daarbij de vraag: "kan de hoofdrolspeler Wile E Coyote met een trampoline van zó hoog vallen, dat hij dwars door een trampoline heen valt". 
Zo ver wilde ze het natuurlijk niet laten komen, maar "van hoe hoog kon men nog vallen, voordat de trampoline kapot zou gaan", was wel de uitdaging.
 
Natuurlijk waren Bart Koolmees en Sven van Bruxvoort bereid dit uit te proberen en we hebben dan ook enthousiast Ja gezegd op de uitnodiging van de EO.
Mede dankzij de hulp van Patryk, Sven en Rina hebben we maandagavond een trampoline in het busje geladen, die daarna op weg ging naar de geheime opname locatie van de productiemaatschappij. De volgende dag om klokslag 15:00 uur stonden Bart, Sven, Patryk en Alex klaar om door de regisseur op de juiste plek gezet te worden, omgeven door een aantal camera mensen en een geluidscrew (best spannend allemaal). Het programma werd aan elkaar gepraat door Klaas van Kruistum, de presentator van het programma.
 
Eerst mocht één van de hoofdrolspelers het vanuit de naast de trampoline geplaatste heftruck proberen, na een korte instructie van Alex. Vanaf 2 meter bleek het geen enkel probleem te zijn om ruglings in de trampoline te landen en zelfs vanaf 3 meter hoogte bleek Pascal nog prima te kunnen landen, maar dat was toch wel het "matje" voor de geroutineerde medewerker van het EO testteam.
 

Daarna werden de "professionals van DOK" erbij gehaald. Langzaam werd de hoogte opgevoerd en werd de heftruck verder richting het plafond gestuurd. Zowel Bart als Sven konden nog prima vanaf zo'n 5 meter hoogte ruglings op de trampoline landen, maar toen Sven vanaf 6 meter hoogte met z'n rug de mini-camera raakte, die onder de trampoline was gezet, was het uit met de pret.
 
Gelukkig was de crew van CheckPoint niet voor één gaatje te vangen; buiten stond een super hoge kraan klaar en een huis-tuin-en-keuken trampoline. Zes meter was blijkbaar nog niet genoeg en men had het plan opgevat om "Karel", de testdummy, vanaf een hoogte van 40 meter te laten vallen (!).
Pascal en Tom, de hoofdrolspelers, zouden daarvoor in een bakje gehesen worden, om Karel naar beneden te gooien. Daarvoor moesten ze eerst ingesnoerd worden in een valbescherming, omdat zij op zo'n 40 meter hoogte de dummy in de trampoline moesten laten vallen en zelf natuurlijk niet mee mochten gaan naar beneden. Na de nodige voorbereidingen en veiligheidsmaatregelen ging het bakje met Pascal en Tom langzaam omhoog en aangekomen op zijn maximale hoogte werd de arme Karel ruw over de rand van het bakje gewerkt en subiet naar beneden gegooid.
 
Met een klap kwam Karel precies in het midden van de trampoline terecht, raakte de grond en werd weer de lucht in gelanceerd. Wonder boven wonder bleef de trampoline in goede staat na de spectaculaire landing van Klaas, maar van Klaas zelf bleef helaas niet veel meer over dan wat losse onderdelen; het zand waarmee hij was opgevuld tot een gewicht van zo'n 50 kg spatte tijdens de landing in het rond, wat alles nog spectaculairder maakte.
 
Als er één ding duidelijk werd tijdens deze laatste (en final) test, was het wel dat de trampoline niet echt kapot gaat van een dergelijke val, maar dat het slachtoffer de grond zo hard raakt, dat er maar weinig van hem heel blijft.....geen geruststellende gedachte voor Wile E Koyote.