Zoals gewoonlijk is het vroeg dag voor de Rhönradliefhebbers. Om 06:30 uur vertrekken Karin van der Lingen en Joachim van den Born al met de bus met een, met Rhönraderen volgestapelde, aanhanger. Deze was de avond ervoor al geladen door de deelnemers aan de eerste twee wedstrijdrondes en/of hun ouders. Ook Saskia en Henk van Bruxvoort en Rina Viets vertrekken om 06:30 uur, aangezien de organisatie van deze wedstrijden in hun handen ligt.

Rond 08:00 uur is het bij de sporthal Tijenraan in Raalte één en al bedrijvigheid met alle aanhangers vol raderen en slaperig uit hun ogen kijkende deelnemers, die de raderen moeten afladen. Al vlot volgt de algemene warming-up en de opmars met opening. Daarna kan de 1^e wedstrijdronde van start voor de deelnemers op niveau 10, 9, 8 en 7. 

Charlotte van Doorn mag beginnen bij het spiralen. Ze is pas na de DOK-dag op niveau 7 gaan turnen en heeft hard getraind om deze oefeningen te leren. Het spiralen gaat goed, gevolgd door rechtuit met een nette oefening. Ook haar sprong gaat prima. Ze eindigt op een 4^e plaats. Dan volgen Sharon Hoksbergen (niveau 8) en Naomi de Vries (niveau 10). Ze zitten samen in een groepje en beginnen met spiralen. Ze doen dit ook keurig en krijgen een hoog cijfer. Bij rechtuit laten ze beiden een steekje vallen, maar bij sprong werken ze weer naar behoren en worden beiden Districtskampioen in hun categorie.

Aansluitend volgt de 2^e wedstrijdronde met deelnemers op niveau 6. Hiervoor zijn Anne Pater en Suzanne Koudijs de DOK-deelnemers. Ook zij zitten in samen in een groepje en beginnen met rechtuit, voor hen het moeilijkste onderdeel. Toch laten ze een goede oefening zien. Bij sprong lukt het hen niet met gestrekte armen over het rad heen te komen, maar hebben geen hulp nodig. Op het onderdeel spiralen doen ze het ook goed, maar de jury vindt dat de kleine spiraal niet lang genoeg wordt aangehouden. Ze eindigen op een nette 4^e plaats in hun categorie. Hierna volgt de prijsuitreiking van de eerste twee wedstrijdrondes, met mooie plaatsen voor:

Naomi de Vries, niveau 10, 1^e plaats 

Sharon Hoksbergen, niveau 8, 1^e plaats

In de 3^e wedstrijd zijn de cracks op de hogere niveaus 4,3,2 en 1 aan de beurt. Sven van Bruxvoort, Rozemarijn Kolken en Sietze de Haan doen hier aan mee. Sven van Bruxvoort turnt evenals vorig jaar op niveau 1. Hij mag met zijn meest favoriete onderdeel, het spiralen (maar niet heus) beginnen. Dit jaar turnt hij zelfs een complete oefening en komt op een hoger cijfer uit dan vorig jaar. Daarna volgt rechtuit. Zijn oefening op muziek gaat boven alle verwachtingen en dit oogst een enthousiast applaus van het publiek en geroep en gefluit van zijn fans (DOK-leden). Sprong is Sven’s echt favoriete onderdeel en hij laat dus een hele mooie hoeksalto ½ draai zien. Deze wordt beloond met een 8.45. Aan het einde van de dag blijkt dat zijn constante turnen goed is voor een gouden medaille. Dat hij daarbij de dames in zijn categorie verslaat mag bijzonder heten, want meestal werken de dames netter. Rozemarijn Kolken (niveau 2) begint met spiralen, hierbij gaat de oversteekwissel en de wissel naar de kleine spiraal mis. Dat geeft twee keer een grote aftrek. Bij het rechtuit turnen gaat de oefening met een kleine uitstap op de grond goed. Bij het laatste onderdeel moet Karin twee keer ingrijpen en moet de oefening worden afgebroken en beëindigd met de uitsprong. Op het onderdeel sprong, een salto van het rad, met een uitgangswaarde van 8 punten, krijgt ze een 6,10. Al met al een mooi resultaat, dat wordt beloond met een gouden medaille. Sietze de Haan doet dit jaar voor het eerst op niveau 4 mee. Dat betekent vooral veel nieuwe onderdelen en ook spiralen helemaal zonder hulp. Omdat de vloer in Raalte anders is dan we gewend zijn, besluit hij niet te spiralen met de handen los. De rest van de oefening gaat naar wens. Bij rechtuit turnt hij o.a. twee bruggen zonder hulp en heel erg netjes. Sprong gaat ook goed, maar hij vindt zijn sprong eigenlijk te simpel. Gelukkig is de jury het niet mee eens en hij wordt dan ook 1^e in zijn categorie, daarmee ook de dames in zijn categorie verslaand.

In de laatste wedstrijdronde, niveau 5, zijn nog een groot aantal DOK-leden aan de beurt, waardoor Saskia en Karin bijna handen tekort komen om alle deelnemers te begeleiden. Daniël van Dartel, Lisanne van Beek en Lyanne de Haan zitten samen in hetzelfde groepje. Ze beginnen met rechtuit, met voor hen het spannendste onderdeel, de reuzenbrug. Deze zit er nog niet helemaal goed in, dus hebben ze hulp nodig. Dat kost natuurlijk punten, maar de rest van hun oefening gaat keurig. Bij sprong worden ze door Sietze en elkaar begeleid. Ze doen het goed, dat blijkt ook uit de score. Bij het spiralen speelt de vloer een rol, maar met een kleine aanpassing in de oefening, gaat ook dit goed. Mei-Yù van Bruxvoort begint met rechtuit. Ook voor haar moet een hand bij de reuzenbrug. Door haar nette turnen krijgt ze toch een goed cijfer. Vervolgens gaat sprong ook prima. Andrea Lommen mag beginnen met rechtuit. Zoals verwacht moet er gevangen worden bij de reuzenbrug, maar verder verloopt ook deze oefening goed. Hierna is de spanning eraf en kan ze met goede moed verder met sprong. Ook dit gaat haar goed af. Met spiralen laat ze een mooie oefening zien en behaalt een zilveren medaille. Linda Blok turnt een nette rechtuit oefening. Bij sprong heeft ze een te klein rad, maar komt daarmee netter over het rad en haalt een hoger cijfer. Het spiralen is het minst makkelijke onderdeel voor Linda, maar ook daar laat ze een nette oefening zien. Linda had tevoren bedacht dat dit haar laatste wedstrijd zou zijn, maar door de supporters en het enthousiasme tijdens de wedstrijd en natuurlijk haar gouden medaille, denkt ze erover om te blijven trainen voor een volgende wedstrijd.

Bij de prijsuitreiking na de 3^e en 4^e wedstrijd moeten diverse DOK-leden naar voren komen:

Linda Blok, niveau 5, 1^e plaats

Andrea Lommen, niveau 5, 2^e plaats

Sietze de Haan, niveau 4, 1^e plaats

Rozemarijn Kolken, niveau 2, 1^e plaats

Sven van Bruxvoort, niveau 1, 1^e plaats

Daarna is het inpakken, raderen laden en op naar McDonalds in Deventer, waar we onder het genot van een ongezonde, maar welverdiende maaltijd met z’n allen in geuren en kleuren de ervaringen van de wedstrijden uitwisselen. Met welgevulde buiken, vertrekken we daarna richting Ede, waar we aan de Ridderhof de raderen weer afladen met de deelnemers en/of ouders van de laatste twee wedstrijdrondes. Daarna kunnen we gaan genieten van het weekend en terugkijken op een gezellige wedstrijddag.